Wiadomości

Polska Akademia Umiejętności przyznała siedmiorgu naukowcom z UMK stypendia Fundacji Lanckorońskich i Fundacji z Brzezia Lanckorońskich na prowadzenie badań w 2019 r.

Stypendia otrzymali następujący pracownicy UMK w Toruniu:

• prof. dr hab. Mirosława Buchholtz z Wydziału Filologicznego - kierownik Katedry Filologii Angielskiej i Zakładu Literatury Anglojęzycznej UMK stypendium przeznaczy na realizację projektu pt. "Sztuka i artyści w opowiadaniach Henry’ego Jamesa". W ciągu półwiecza twórczej aktywności Henry James (1843-1916) opublikował oprócz arcydzieł powieściowych, licznych esejów o literaturze i sztuce, pism podróżniczych i zapomnianych dziś dramatów, 112 opowiadań, w tym mistrzowskie, tłumaczone na wiele języków. Prawdziwą szkołą i uniwersytetem Jamesa były liczne podróże i samodzielna lektura. Choć szybko porzucił myśl o karierze artysty – w 1860 roku kształcił się wraz ze starszym bratem pod okiem Williama Morrisa Hunta w Newport – przez całe życie do jego przyjaciół i znajomych zaliczali się artyści. Nie tylko w esejach i recenzjach, ale też w powieściach i opowiadaniach James stawiał pytania dotyczące zarówno istoty sztuki, jak i jej społeczno-ekonomicznych wymiarów. James spędził w Londynie większość życia (40 lat). Znał cały literacki i artystyczny świat Londynu. Doskonałe biblioteki, muzea i galerie stolicy Anglii to idealne miejsce poszukiwania zarówno informacji, jak i inspiracji podczas realizacji stypendium.

• dr Dorota Grabowska-Pieńkosz z Wydziału Nauk Pedagogicznych - celem badań adiunkta z Katedry Historii Myśli Pedagogicznej UMK jest przeprowadzenie kwerendy archiwalnej w Centralnym Państwowym Archiwum Historycznym Ukrainy we Lwowie (CPAHUL) oraz Archiwum Państwowym we Lwowie. Chodzi o pozyskanie materiałów/źródeł archiwalnych do przygotowywanej monografii naukowej poświęconej Towarzystwu Pedagogicznemu, jednemu z najstarszych, a jednocześnie najbardziej zasłużonemu towarzystwu oświatowemu, funkcjonującemu w latach 1868-1921 na terenie zaboru austriackiego. Działalność Towarzystwa Pedagogicznego wpisuje się w genezę zawodowego ruchu nauczycielskiego w Polsce, którego początki związane są z działalnością organizacji, stowarzyszeń, powstałych w XIX wieku, realizujących szeroko ujmowane cele zawodowe nauczycieli.

• dr hab. Krzysztof Kania z Wydziału Nauk Historycznych - adiunkt z Zakładu Historii XX wieku w Instytucie Historii i Archiwistyki UMK w ramach stypendium Fundacji z Brzezia Lanckorońskich w Rzymie będzie prowadzić badania nad naukowym opracowaniem życia Augusta Zaleskiego (1883-1972), działacza niepodległościowego, wykładowcy języka polskiego i dyplomaty, ministra spraw zagranicznych oraz Prezydenta RP na Uchodźstwie.

• dr Karol Kłodziński z Biblioteki Uniwersyteckiej - w ramach pobytu stypendialnego w Rzymie pracownik Oddziału Kolekcji Dziedzinowych BU i doktorant w Katedrze Historii Prawa i Ustrojów Państwowych na Wydziale Prawa i Administracji UMK zamierza opracować problematykę działalności niewolników i wyzwoleńców cesarskich ("servi et liberti Augusti") w prokuratorskiej administracji prowincjonalnej w okresie wczesnego Cesarstwa Rzymskiego.

• prof. dr hab. Szymon Olszaniec z Wydziału Nauk Historycznych podczas pobytu stypendialnego w Londynie planuje przygotować ostateczną wersję syntetycznej monografii administracji rzymskiej w okresie późnej starożytności/wczesnego średniowiecza (od końca III do pocz. VII w.n.e.). Tematycznie dzieło będzie obejmować powstanie i rozwój administracji pałacowej i administracji prowincjonalnej w tym okresie. Zostanie w niej również opisana ówczesna sytuacja miast. Historyk z Zakładu Historii Starożytnej UMK zajmie się również powstaniem profesjonalnej biurokracji urzędniczej.
  
  

• prof. dr hab. Waldemar Rezmer z Wydziału Nauk Historycznych będzie podczas stypendium przeprowadzał kwerendę w Archiwum Instytutu Polski i Muzeum im. gen. Władysława Sikorskiego w Londynie. Celem badań jest wprowadzenie do obiegu naukowego i przekazanie szerokiemu odbiorcy najwartościowszej spuścizny pisarskiej gen. bryg. Ludwika Kmicica-Skrzyńskiego. Jest to kolejny etap realizacji planu opracowania i edytowania nieznanych dzieł oficerów Wojska Polskiego. Wydawnictwo Naukowe UMK opublikowało już - opracowane przez Waldemara Rezmera - trzy tomy wspomnień płk. dypl. Leona Mitkiewicza („W pułku szwoleżerów Rokitniańskich 1932-1935, Toruń 2014; „W Wojsku Polskim 1917-1938”. Tom 1: „W Wojsku Polskim 1917-1921”, Toruń 2015 i T. 2: „W Wojsku Polskim 1921-1930”, Toruń 2017. W najbliższych dniach ukaże się kolejne dzieło L. Mitkiewicza „Litwa i Polska. Stosunki wzajemne do roku 1939” (Wstęp i opracowanie Waldemar Rezmer).

Poza tym stypendium przyznane na rok 2019 przez Fundację Lanckorońskich i Fundację z Brzezia Lanckorońskich otrzymał prof. dr hab. Aleksander Smoliński z Zakładu Historii Wojskowej na Wydziale Nauk Historycznych UMK.

Mirosława Buchholtz dyplom magistra filologii angielskiej uzyskała na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1987 roku. Stopień naukowy doktora w dziedzinie literatury angielskiej i amerykańskiej w 1995 r. na Uniwersytecie Brandeisa w USA. Uzyskany stopień naukowy został uznany za równorzędny ze stopniem doktora nauk humanistycznych w Polsce w 2000 r. Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa (historia literatury amerykańskiej) otrzymała na UMK w 2002 r. W 2010 r. odebrała nominację profesorską z rąk prezydenta RP. Na UMK Pani Profesor pracuje od 2000 r.
Zainteresowania naukowe prof. Buchholtz koncentrują się wokół literatury kanadyjskiej i amerykańskiej XIX i XX wieku, twórczości Henryego Jamesa, recepcji literatury kanadyjskiej i amerykańskiej w Polsce, przekładu literackiego, filmowych adaptacji dzieł literackich oraz baśni literackiej w USA i Kanadzie.
Otrzymała liczne granty i stypendia finansowane przez KBN, FNP, NPRH, Fundację Kościuszkowską, Fundację Fulbrighta, Fundację Mellona, Rząd Kanady, Rząd Bawarii.
Jest członkiem ESJS – European Society of Jamesian Studies (od 2007); HJS – Henry James Society (od 2011): skarbnik 2015, wiceprezes 2016, prezes 2017; Fulbright Alumni Association (od 2014); Polska Komisja Akredytacyjna (od 2012); rad programowych pism anglistycznych (UW, UAM) oraz serii wydawniczych (UAM, UJ).
Jest recenzentką w przewodach doktorskich (28), habilitacyjnych (12), procedurach o nadanie tytułu profesora (5) oraz w procedurze nadania doktoratu honoris causa (J.M. Coetzee – UAM).

Dr Dorota Grabowska-Pieńkosz pracuje w Katedrze Historii Myśli Pedagogicznej na Wydziale Nauk Pedagogicznych UMK. Ukończyła studia pedagogiczne i historyczne na UMK. W 2015 r. uzyskała stopień doktora na podstawie rozprawy pt. „Nauczyciele szkół galicyjskich w literaturze pamiętnikarskiej. Studium z pedeutologii historycznej” napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Władysławy Szulakiewicz. Dysertacja została wyróżniona przez Radę Wydziału Nauk Pedagogicznych UMK oraz otrzymała I nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Prac Magisterskich i Doktorskich z Historii Edukacji - Nagroda im. Profesora Czesława Majorka. W 2016 roku otrzymała nagrodę indywidualną III˚ Rektora Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu za działalność naukowo-organizacyjną w 2015 roku. Jest autorką 48 publikacji, w tym 2 monografii naukowych (Zapisani w pamięci: nauczyciele zaboru austriackiego w literaturze pamiętnikarskiej, Toruń 2016; Historia wychowania na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika,Toruń 2018-współautorstwo). Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół pedeutologii historycznej, biografistyki edukacyjnej, historii polskiej myśli pedagogicznej XIX i XX wieku. Jest członkiem Towarzystwa Historii Edukacji oraz sekretarzem Toruńskiego Koła THE.

Dr hab. Krzysztof Kania jest adiunktem w Zakładzie Historii XX w. Instytutu Historii i Archiwistyki na Wydziale Nauk Historycznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Główny nurt jego zainteresowań badawczych to biografistyka, historia Polski i Wielkiej Brytanii, polityka zagraniczna Polski, dzieje dyplomacji. Autor m.in.: Wielka Brytania 1918-1939 w świetle polskich źródeł dyplomatycznych (Toruń 2007); Edward Bernard Raczyński 1891-1993 dyplomata i polityk (Warszawa 2014); redaktor jednego tomu z serii Polskie Dokumenty Dyplomatyczne za rok 1932 (Warszawa 2011) oraz współredaktor kilku prac zbiorowych i kilkudziesięciu artykułów naukowych opublikowanych w prestiżowych periodykach historycznych. Laureat konkursu Ministra Spraw Zagranicznych za najlepszą publikację z zakresu historii polskiej dyplomacji wydaną w 2014 r. Kilkukrotny stypendysta m.in. Fundacji z Brzezia Lanckorońskich oraz Polonia Aid Foundation Trust. W 2017 r. wspólnie z Krzysztofem Klocem i Przemysławem Marcinem Żukowskim opublikował Wspomnienia Augusta Zaleskiego, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 2017.

Karol Kłodziński jest doktorem nauk humanistycznych, historykiem starożytności, pracownikiem Oddziału Kolekcji Dziedzinowych Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu i doktorantem w Katedrze Historii Prawa i Ustrojów Państwowych na Wydziale Prawa i Administracji UMK. W roku akademickim 2009/2010 otrzymał tytuł Najlepszego Studenta UMK, a dwa lata później - Najlepszego Absolwenta Wydziału Prawa i Administracji UMK. Jest stypendystą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Fundacji Lanckorońskich z Brzezia, Polskiej Misji Historycznej w Würzburgu oraz Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego. Jego zainteresowania naukowe obejmują administrację wczesnego Cesarstwa Rzymskiego, rzymskie prawo publiczne, historię polityczną starożytnego Rzymu, historiografię nowożytną oraz metodologię historii. Dr Kłodziński jest autorem i współautorem trzech książek oraz podręcznika licealnego, a także licznych artykułów.

Szymon Olszaniec urodził się 11 września 1968 r. w Bydgoszczy. W 1993 r. ukończył studia historyczne na Wydziale Humanistycznym UMK. Tytuł doktora nauk humanistycznych uzyskał w 1998 r. przedstawiając rozprawę pt. Julian Apostata jako reformator religijny (promotor: prof. dr hab. Maria Jaczynowska). Habilitację uzyskał w 2009 r. na podstawie pracy Comites consistoriani w wieku IV. Studium prosopograficzne elity dworskiej Cesarstwa Rzymskiego 320 – 395, Toruń 2007. W latach 1998 – 2016 był adiunktem, zaś od 2016 r. jest profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Nauk Historycznych UMK, w Instytucie Historii i Archiwistyki.  W 2018 r. odebrał z rąk Prezydenta RP nominację profesorską. Aktualnie w polu jego zainteresowań badawczych znajdują się: historia Cesarstwa Rzymskiego i historia Bizancjum, a zwłaszcza historia społeczna (szczególnie prosopografia) i ustroju (administracji, urzędów). Do chwili obecnej jest m.in. autorem czterech monografii oraz kilkudziesięciu artykułów, rozdziałów w monografiach i prac popularnonaukowych.  Prowadził badania w wielu zagranicznych ośrodkach naukowych (m.in. Freie Universität w Berlinie, Institute of Classical Studies w Londynie, École française de Rome, Deutsches Archäologisches Institut in Rome). Jest członkiem szeregu stowarzyszeń naukowych m.in. The Society for the Promotion of Roman Studies z siedzibą w Londynie i Komisji Bizantynologicznej Polskiego Towarzystwa Historycznego, zasiada też w Radzie Redakcyjnej periodyku Studia Ceranea. Journal of the Waldemar Ceran Research Centre for the History and Culture of the Mediterranean Area and South-East Europe.

Prof. dr hab. Waldemar Rezmer specjalizuje się w historii najnowszej i historii wojskowej oraz naukach o obronności. Od 1994 r. kieruje Zakładem Historii Wojskowej Instytutu Historii i Archiwistyki UMK. W latach 2002-2008 r. dziekan Wydziału Nauk Historycznych UMK. Doktor honoris causa Vytauto Didžiojo Universitetas (Uniwersytetu Witolda Wielkiego) w Kownie. Autor prawie 400 publikacji edytowanych w kraju i za granicą, które dotyczą najnowszej historii wojskowej Polski, krajów bałtyckich, Niemiec, Rosji, Ukrainy, Białorusi, Rumunii. Członek wielu polskich i zagranicznych organizacji oraz towarzystw naukowych. Organizator polsko-ukraińskiego Międzynarodowego Seminarium Naukowego „Polska-Ukraina: trudne pytania. Stosunki polsko-ukraińskie w latach II wojny światowej” Od 2015 r. współprzewodniczący Polsko-Ukraińskiego Forum Historyków (równocześnie przewodniczący polskiego zespołu historyków), którego zadaniem jest celem dialog z historykami ukraińskimi nt. relacji polsko-ukraińskich w okresie 1939-1947 r. (problem ludobójstwa na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej). Od 2017 r. członek polsko-białoruskiego seminarium naukowego „Dialog historii/historie dialogu. Sprawy trudne w historii Białorusi i Polski, ich ujęcie w historiografii obu krajów i perspektywy zbliżenia stanowisk naukowych”, którego celem jest wypracowanie nowego spojrzenia na trudne zagadnienia wspólnej historii. Redaktor naczelny rocznika „Europa Orientalis. Studia z dziejów Europy Wschodniej i Państw Bałtyckich”. Aktualnie kieruje grantem NCN "Polacy w Rosji Wschodniej i na Syberii 1917-1922: walka zbrojna - martyrologia - drogi do kraju".

Celem działania Fundacji Lanckorońskich jest inicjowanie badań i pomoc indywidualnym uczonym oraz instytucjom naukowym w prowadzeniu studiów w ramach szeroko pojętych nauk humanistycznych, a szczególnie nad historią i historią sztuki Polski oraz krajów sąsiadujących z ziemiami dawnej Rzeczpospolitej. Więcej szczegółów