Wiadomości

"O Ro(c)ku ów! Muzyczny rok 1969 i jego kulturowe implikacje" to tytuł konferencji, która od 10 do 12 września trwała na Wydziale Filologicznym UMK.

Wydarzenie zostało przygotowane wspólnie przez Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Jak podkreślają organizatorzy, "rok 1969 w muzyce popularnej stanowi jeden z kilku najważniejszych punktów odniesienia dla kultury współczesnej i przełomowych momentów w bujnie rozwijającej się muzyce rockowej lat 60. XX wieku. Miało wówczas miejsce wiele istotnych dla rocka wydarzeń, a opublikowane wówczas płyty wielu wykonawców weszły na stałe do kanonu muzyki rozrywkowej. Muzyka w drugiej połowie lat 60. stała się narzędziem wyrażania pokoleniowych pragnień, roszczeń oraz frustracji. Muzyka, nie zatracając swej funkcji rozrywkowej i estetycznej, pozwalała zaistnieć w przestrzeni publicznej poglądom politycznym i sprzyjała ekspresji nastrojów społecznych, charakterystycznych dla końca dekady. Sam rok 1969 zaś stał się dla mitologii rocka i samej kultury Zachodu równie istotny, jak rok 1967 czy 1968". Rok 1969jest też, z perspektywy lat patrząc, swoistym podsumowaniem muzyki rozrywkowej tak intensywnie rozwijającej się w owym dziesięcioleciu, będąc schyłkiem karier kilku istotnych wykonawców (The Beatles, Cream, Jimi Hendrix), a jednocześnie był punktem startu dla innych, którzy zaczęli dopiero zdobywać popularność (Led Zeppelin, Black Sabbath, Magma, Van Der Graaf Generator, King Crimson, Genesis, Crosby, Stills, Nash and Young). Dla wielu innych artystów był istotnym punktem w karierze podkreślonym interesującymi wydawnictwami płytowymi (The Moody Blues, The Kinks, Miles Davis). Jeśli zauważyć, że właśnie w 1969 roku ukazały się takie płyty, jak In a Silent Way, Arthur (or the Decline and Fall of the Empire), In the Court of the Crimson King, The Stooges, Goodbye, The Velvet Underground;Crosby, Stills and Nash;Hot Rats, Valentynne Suite, Uncle Meat, Is, Atlantis, Blues Obituary, Trout Mask Replica, Johnny Cash at San Quentin, Tommy, Basket of Light, Happy Trails, Kick Out the Jams, Happy Sad, Unhalfbricking, Unicorn, Stand!, Stonedhenge, To Our Children's Children's Children, czy dwie pierwsze płyty Led Zeppelin i w końcu – Abbey Road, to widzimy, że był to rok obfitujący w niezwykłe muzyczne wydarzenia. Wreszcie, za symbol owej epoki należy bez żadnych wątpliwości uznać Woodstock Festival z sierpnia 1969 roku, który na trwałe – jak żadne inne wydarzenie tej rangi do czasu Live Aid – wpisał się w mitologię końca lat 60. XX wieku, tworząc jej pozytywny obraz w kolejnych dekadach. Sam festiwal również stał się wydarzeniem mitycznym, którego oddziaływanie na zmianę społeczną owego okresu było i jest nie do przecenienia, a podczas którego wielkim blaskiem zabłysły gwiazdy kilku wykonawców zdobywających szeroką publiczność i medialny rozgłos (Ten Years After, Santana, Sly and the Family Stone). Rock końca lat 60. minionego wieku to zatem fenomen szczególny z historycznego, kulturoznawczego, literaturoznawczego, muzykologicznego, medioznawczego, socjologicznego i antropologicznego punktu widzenia. Do głosu doszło wielu nowych oryginalnych wykonawców grających muzykę rockową oraz pojawiło się kilka istotnych nowych sub-gatunków w obrębie rocka, by wymienić hard rock, progressive rock, jazz rock, otwierających perspektywy dla muzyki popularnej w – równie interesującej – nowej dekadzie.